Aklını yitirince,
prusya mavisi sularda
sakındı
giydirmedi düşlerine beyaz gömleği
mürekkep kokulu defterlerde saklanmatansa
çılgın mavinin kollarında
terk etti kendini mutluluk
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Mutluluğun parmakla gösterilebilecek bir resmini çizmeye çalışmışsın köpükler içinde,hoş olmuş.
selamlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta