Protez Aşklara sürgün yedi yüreğim

ne sözler fayda etti derdime,
ne de şarkılar anlatmaya yetti.
gözümdeki yaşları silmeye başladığımda,
daha yaşım çocuk yaşta denecek kadar idi...

büyüdümde,vuruldum okyanus gözlerine,
zannettim herşey seninle yenilendi.
isyan ettim gözlerinin güzelliğine,
seninle acılar tekrar yüreğime yüklendi...

seninle biter sandığım yalnızlıklarda;
senin yanında kat ve kat arttı...
yanyana iki yabancıydık öte karanlıklarda,
ve sen gittin, gidişin yüreğimi kararttı...

karanlık şehrin kirli sokaklarında,
yalnız ve sensizdim sevdalarda...
''seni seviyorum'' gibi kelamlarında,
yalanmış anladım olmadığın baharlarda...

şimdi yürek içler acısı kanar durur.
protez aşklarda kendini soldurur.
sitemlerinde hep sana yer bulur.
bir gün çeker tetiği kendini vurur...

(Aralık iki bin yedi Edirne)