Protesto Şiiri - Osman Balkıs

Kirli saçları yalıyor rüzgar,
Kuru dallarında kızıllığı akşamların,
Uğulduyor ağaçlar.
Uğulduyor bahara alternatif kışlar.
Baykuş konçertosuyla,
Yayılıyor o veba,o yıkılış..

Saatler zamanı kemiredursun,
Asit yağmurlarıyla uygarlığın,
Kefenli dağlar yıkansın.
Tabuta konulmak üzere tarih,
Yıkansın o da,
Yıkanıyorda...

Manzaralar kurşun kalemlerle çiziliyor.
Yanardursun mor genizleri bebeklerin,
Çökerken üstüne,
Kelimeler karanlığı çocukların,
Bir çağ aynasının karşısında
Kravatımı çıkarıp atıyorum.
Kravatım olmadı zaten,
Prangadan başka...

Yeşil seccadeler kanla kirlenedursun,
Martı kanatlarında zift geceleri.
Sayılar yürüyor kaldırımlarda:
Birler, ikiler,üçler....
Sayıdan sayıya kelimeler.
Şehvetler vitrinleri yalayadursun,
Yalayadursun kutsal beyinleri zaman,
Bu çağ kitaplığının karşısında
Beynimi çıkarıp çiğniyorum.
Beynim olmadı zaten,
Bilgisayar disketinden başka.

Parmaklarda uzay çılgınlık şifreleri,
Daireler çizerek dönüyor tarih.
Homurdanadursun makina kulaklarda,
Makinalar bağlasın elini kolunu insanların,
Bir çağ ekranının karşısında,
Siyah bir çizgi çekiyorum hayallerime
Hayalim olmadı zaten
Dijital kiyametten başka..

Protesto diyorum,mutlak protesto.
Evrensel iddasına baş kaldırış.
Çöküşe,çürümüşe
Bitişine insanlığın
Aşka dönüş,kurtularak rasyodan
Bir isyan ki insani diriliş
Tarihi ritmik bir dans ediş.
Toplum, bir mabedin cemaati coşkunluğunda,
Nehir nehir, dalga dalga insani alana akış...!

1990/Malatya