Promil ve prospektüs Şiiri - Via Vigilandum

bu kentin orgazm olmuş tüm sokakları tanır harflerimi
her köşesinde bir fahişe gibi beni bekleyen kelimeler
yanyana dizdiğim.düzdüğüm harflerini tanırım
iğfal edilmiş şehirlerden geçtim
sırtımda bir çanta,çantada biraz cümle biraz şarap
birkaç kıyafetle,

ben en çok zifiri karanlıklarda tattım kelimelerin
terli bedenlerini.ve onlar en çok gecenin en fahişe
saatlerinde sunarlar bana şehvetli bedenlerini
bir kez bir cümleye aşık oldum,kendi harflerinden yorgun
ben kendi labirentlerimde hoyrat,arsız,tutkulu
adet gören harflerin med cezirlerinde sustum
babası olmayan kelimeler büyümez bilmelisin
kendi içlerinde başka cümleler ararlar onlar baba diyecekleri,

şefkat isteğinin gece çökünce
nasıl böyle bir şehvete dönüşebildiğine olan
o bitmek bilmeyen meraklı soru işaretlerinde
her cümle biraz kendine yabancı
her kelime biraz kendine orospu
her harf biraz kendine acıkmış, egolarında tutsak
bakire dizeler kaşarlanmış imla kurallarına kurban giderken
yapay manastırında rahibe rolü oynayan imgelerin
piç olmuş şiirlere yardım ve yataklık yaptığı gecenin noktasında
bir virgül daha koyuyorum kendi kelimelerime

denize kıyısı olmayan dizelerin
eteği sıyrılmıştır biraz

via vigilandum