Saatimin akrep ve yelkovanı,
Kovalıyor ömrümdeki her mutlu anı,
Göğsüme saplıyorlar sanki,
Keskin ve can yakan bıçaklarını.
Ölümüne yakın uyuz bir sokak köpeği gibi,
Yalnızım şehrin caddelerinde,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta