Proleterya Şiiri - Galip Uçar

Güneş henüz yükselirken çıkar yollara

Üstlerinde aldıkları yılı dahi hatırlamadıkları montlarıyla

Çiy düşmüş camların önünden geçerek

Elleri üşüyerek yürürler duraklara

Akıllarında bin bir soru

Yüreklerinde geçim derdi

Ne günü anlarlar

Ne de geceyi

Kurulmuş bir saat gibi

Gelip geçer zaman

Onlar yelkovanın oynadığı kaderlerinde

Zoraki dönen bir akrep

Çevirirler çarklarının memleketin

Yok parasına

Ay sonunu görebilmek için

Yok pahasına sattıklarının hüznü

Geleceksizliğin umutsuzluğun hüznüne karışır

Uyanır sabahın en erkeninde