Proletarya Sevdalar Şiiri - Abdulsamet K ...

Sen say ki
Ölüm seslerinin habercisiyim
Yüreğime dağların kanı değmiş
Ve şarjörüme taktığım son mermi
Bir hüsran güzellemesiymiş…

Aşk denilen şey
Cellat bir gerilla olup
Giriyorsa rüyalarıma
Uyanırım yaralı bir üveyik uykusuyla
Ellerimde bitimsiz bir hayalin
Son notaları çakılır
Proletarya sevdalara…

Sen say ki
Hasret geceyi ateşe veren
Bir mahya edasıyla gerer
Çarmıha özlem duyan İsa yanımı
Sen say ki
Bende yanmışım…

Oysa korkusuzca yayıldım şeş cihetine
Geceler boyu hüznünü duvara prangalayan
Firarını kapı aralarında sızdıran
Ve yıldızları sen diye sayan gözlerimdi.
Ve gözlerimdi gecenin en matem yolcuları
Ne çöl, ne dağ, ne aşk fermanı,
Taşır gönlümde leylayı, mecnunu, kerem’i.
Sen say ki
Bir cani kurşunuyla
Vurmuşum yüreğimi.

Gör işte
Saydım… Mesafesiz atıldım yollarına
Sevdim seni say ki baharlar biat etti
Artık hiçbir söz ikna etmiyor
Şarkılar hüzzam
Aşk ızdırap
Ve yollar mayın serer ömrüme
Vurulurum bir gece anzısın
Dağlara dayadığım şakağımdan
Ateşlere verilirim iki mancınık arasından
Atılırım karanlığın kör yalnızlığına
Yüreğime Toroslardan çığ düşer sanarım
Sen say ki yanıyorum…

Kaç bin adımda ulaşırım gözlerine
Denizinde kaç defa atılırım.
Sen say boğulurum gecelerce
Kan bulaşmış sesime
Boğulurum bir ezan sesiyle uyanırken yüreğinde.
Bir delinin ön sözleri değil bunlar
Bir savaşın zangoçları.
Ölüç çanları vuruluyor
Sevdiğim… Bu şehir varya bu şehir…
Yirmidört yerimden vuruyor.
Sen say ki
Göçük altında ruhum
İnliyor çığlık çığlığa.
Sen say ki
Ölüyorum yokluğunda…

Hadi doğrul biraz
Kırdığım düşler düşüyor üzerime
İçimi kemiren tüm hasretler
Bir kartal gibi gagalıyor esaretimi
İçimde dağılıyor kristal denizler
Sen say ki
Uzaktan uzağa bir ölüm düşüyor kefenime
Üç top hasret sarıyor
Tüm bedenimi…

Söyle
Bir caniyse ellerim
Geceye asılan yalnızlık niye
Niye sayısız hayat varken
Şahlanan ölüm gelir rüyalarıma
Niye düşer ellerime gözlerin
Hangi dilencide asılı durur
Bir parça merhamet
Nerede bulacağım
Gözlerine değen yüreğimi.

Gece ıslatır duygularımı
Annesiz bir soysuzluk kalır geriye
Birde proletarya sevdalar
Asılı kalır cesetler
Düşerken savaş tamtamları
Ellerimde zangoç gözyaşları
Ceplerimde ölümler...