Ne zaman gelsen aklıma, SENİ YAZIYORUM.
Ne zaman kokunu içime çeksem, KOKUNU ÖZLÜYORUM.
Ne zaman gözlerin gözlerime denk gelse GÖZLERİNİ
Gecenin karanlığında yalnız oturuyorum,
Henüz uyumaya gitmiyorum, seni anımsadım..
Düşündüm, acaba şimdi ne yaptığını..
Su anda nerede oldugunu, ve aglayigini…
Su anda burada oldugunu düsünüyorum,
Beni kollarina alip, seninle güldügümü
O sevdi, sonunda kendi kendini buldu. Ne var ki, insanların büyük çoğunluğu kendi kendilerini kaybetmek için sever.
Sevilmek mutluluk değildir.
Her insan kendini sever; ama mutluluk bir başkasını sevmektir.
O sevdi, sonunda kendi kendini buldu. Ne var ki, insanların büyük çoğunluğu kendi kendilerini kaybetmek için sever.
Sevilmek mutluluk değildir.
Her insan kendini sever; ama mutluluk bir başkasını sevmektir.
Başı dumanlı dik dağlar gibi hem de,
sonbaharda yapraklar nasıl koparlarsa
-dallarından
öyle sessiz, kendiliğinden, anlamsız
ve de bilmem, belki de kararsız
Yanliz yürüyorum Lara kumsalında
görüyorum bazen senin ayak izlerini
Denizden neredeyse silinmiş
Ben sadece oyun oldugunu sanmıştım
sen koştuğunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!