Primavera Şiiri - Perihan Baykal

aylardan güldü güllerden Mayıs
eliyordu gecenin çorunu kumunu
dudağına altın tozu bulaşmış Çolpan

kana/ya kana/ya içtim ışığından
yüzdüm denizinde tırmandım kAyAlarına sArp
ardımda siren sesleri alnımda kan

bir iveğen gül gibi saplandın hayatıma!
-şaman duası, kara büyü, zağlı nacak -
ilk kez a ç a r gibi
acıtıp kilitlerimi

süzdüm yıldızları ağzından gül
süzer gibi bir eleğimsağmadan
dallarım kekre çiğde, ellerim silme çiğdem

gözümü kırpmadan baktım aya, tor beyaz oldum
rindî kurtçuklar kıvıl kıvıl kanımda
bana mı öyle geldi, güldü mü Tanrı?

dolunaydı, kırmızıydı, şahaneydi
yeryüzü gökyüzü Elhamra!

sıcak samanı göğsünün
ah o upuzun savana
ceylanların su içmeye indiği

anlam ki kristal küre, serseri potkal
aşk neydi sorduk yaşam neydi
boyamak mıydı kuşları yeniden

PERİHAN BAYKAL

(Bu şiir, Yazılıkaya Şiir Yaprağı'nın 19. sayısında yayımlanmıştır.)