Bize biçtiğin kalıpların dışına asla çıkamıyoruz
Hep benliğimizi sorguluyorsun hiçbirzaman açıklayamıyoruz
Birşeylerde gizem olmalı
Bir perde gibi bişeyleri saklamalı
Bilinmezlikler ortasında saçma sapan gerçekler kovalıyoruz
Sonra kaybedip birbirimizi durmadan bocalıyoruz
Bazen soğuk bir İstanbul gecesi
Kimsesiz ıssız sokaklarda
Bekçisiz parklarda sabahlıyoruz
Bazen ayaz Ankara gecelerindeyiz
Kuru soğuk ciğerlerimize kadar işliyor
Çok üşüyor ama söyleyemiyoruz
Yalancı dünyaya inat mecburiyetten gülümsüyoruz
Birden gülücüklerimiz bile resmileşiyor
Sevdamızın dışında herşey bir ciddi resmiyete bürünüyor
Aslında biz hep kaderine terkedilmiş
Batman akşamlarını yaşıyoruz
Onun gibi yalnız onun gibi ıssız
Terkedilmişliğimize ağlıyoruz
Tüm sırlarımız koynumuzda saklı
Apayrı dokunuyoruz kimsesizliğimize
Olmadık güzel düşler kovalıyoruz
Onlarda başını alıp bizi terkediyor
Biz herşey gibi onlarada yetişemiyoruz
NESLİ ne tarafa bakarsan bak bir başka anlam kazanıyor
Ellerini hüzünler gözlerini gülücükler kavrıyor
Biz hiç olmadık Antalya gecelerindeyiz aslında
Tüm bu kalabalıklar ortasında
Yalnızlığına müebbet yemiş kader mahkumlarıyız
Öyle olduysa bile ne çıkar
Hayatı boşvermeli sürekli öyle ağlamamalıyız
Tüm bu şarkılar bizi bir açmazdan diğerine sürüklüyor
Hani şu şarkı varya hani bizimkisi olan aslında
Ama senin henüz bilmediğin belkide asla hissedemeyeceğin
'SENİN O GÖZLRİN VARYA'diye başlayıp asla sonlandıramadığım
Şarkının her bitişinde birşeyleri hatırlayıp şuursuzca ağladığım
Derken bütün şiirlerim bir bir dile gelir
Tüm kitaplarım sensizliğimi sorgular
Ben hiçbir zaman açıklayamam, kader deyip savsaklıyorum
Aslına bakarsan bu yalana ben bile inanamıyorum
Her fail-i meçhul cinayet benim
Her idama mahkum tutuklu ben
Dar ağaçlarına bakıp güzel hayaller kurulmaz bilmezmisin
Darağacı herşeyin bir son bulduğunu simgeliyordur
İşin en tuhaf yanı güzel yaşama ihtimali olan bir yarınımız yoktur
Sensizlik uçurum boşluğu
Geride bıraktığın bir yangının sonrası
Herşey perişan herşey başka bir anlamsız
Şimdi ben kıçıkırık uydurma bir notla
Falezlerin en yükseğinden denize atlasam
Sensiz anlamsız olan hayatımı manasızca sonlandırsam
Acaba seni suçlayabilirlermi?
Oysa sen hiçkimseye hiçbirşey yapmadın ki
Belkide tek suçun budur
İdamlıktır bu kahredici susmaların
Yalandır yaşadığım sandığın yalan aşkların
Benimle bir kimliğe kavuşacaksın
Herzamanki gibi bir boşluğa kaçıp
Beni yine anlamayacaksın.....
A.S.İ
Ayhan Demiralay
04/06/2007
Kayıt Tarihi : 4.6.2007 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
heyhat hissedemez olmuş sevgiyi insanlık metaryal bir inanca duygularımızı çaldırdık yazık kaybettiklerimizi kazanç sayıp aldandık herşey yalan oldu da biz bunu hala anlayamadık....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!