Prensesim Şiiri - Şafak Erdem

Benim güzel prensesim
Sıcak dokunuşuyla bana dünyaları veren bitanem
Dudakların da dünyanın tüm güzelliklerini yaşadığım aşkım
Yine ayrı kaldım senden
Beni benimle başbaşa bıraktın gene
Seni sevdikçe ağlıyorum
Ve her damla gözyaşım da daha da çok seviyorum seni
Sensizlik öyle büyük bir boşluk ki içimde
Senden başka kimse dolduramaz o boşluğu
Herşeyimi aldın benden
Sensiz sabah olmuyor
Geceler ise bitmek bilmiyor
Kavruluyor içim soğuk gecelerde....
Herşeyimi verirdim senin için
Dünyanın bütün papatyalarını dökerdim başından aşağıya
Ama sen bomboş bir sahildeki yalnız papatyalar
Gibi ezip geçtin beni
Kırılan bir dalımdan tutsaydın belki doğrulurdum yine
Ve gülümserdim doyasıya
Seni takıp koluma gezerdim sokak sokak
Bütün papatyaları kıskandırırdık yüce sevgimizle
Senin için herşeyi yaptım ben
Benliğimi bile sildim kafamdan
Sadece sen vardın içimde,yalnızca sen.....
Benim tek günahım sevmekse
Hiç vazgeçmeyeceğim sevmekten
Senin uğruna ateşler de yanmaya hazırım ben.....
Kokun hala burnumda...
Oysa ne güzeldi yaşadığımız şeyler
Benim senin de içinde olduğun bir çok hayalim vardı
Ama sen gidince hepsi yıkıldı....
Yaşamdan hiçbir zevk almıyorum
Senin sevgini hissetmeden içimde
Ne olurdu ki benim olsan
Hiç mi değer vermedin bana....
Ben sana aşkımı haykırdıkça sen benden uzaklaştın
Her gidişin bir kabustu bana...
Kör ettin gözlerimi
Ne yana baksam seni görüyorum
Herşey aklıma getiriyor seni....
Çok sıkıldım hayattan
Gözyaşlarımdan başka bir heyecan hissetmiyorum
Ve her damla gözyaşımda seni anıyorum....
Sensiz bir dünya düşünemiyorum
Ve senin sıcaklığını içimde hissetmeden
Bu hayata katlanabileceğimi hiç sanmıyorum! ! ! !