Prensesim Şiiri - Mustafa Serhat Aydoğan

Ne zaman seni düşünsem
hep deniz geliyor aklıma
sakin, sessiz
ama birşeyler döner durur ya içinde
işte öyle bir şey var aramızda
çılgın bir sevgiliyle mükemmel anne arasında
gidip gelen o deniz mavisi gözler...
o tatlı gülüş
o laf sokmalar
tatlı bir bebeğin ilk adımları gibi
içimde büyüyen o ilk heyecan...
kardelen misali bir tohum filizleniyor
kalbimin üzerinde biriken
karları,külleri,günleri delip geçen...
her görüşümde bir yudum su daha veriyorsun
o mavi gözlerinle
o tatlı gülüşünle...
takılıp kalıyorum
aynı sözlere
aynı gözlere
parlak bir şey gören
saka kuşu gibi
kendimden geçiyorum seni görünce...
bir yanım çığlık çığlığa
bir yanım ağlıyor yalnızlığıma
bir yanım haykırıyor işte 'o' diye
ama konuşamıyorum
çağlıyorum ama akamıyorum
fırtınalar kopuyor içimde
ama bir yaprak bile kıpırdatamıyorum
gözüne bakamıyorum
çünkü korkuyorum
içimi bir titreme sarıyor
tekrar yalnız kalırım diye...
Allahıma yalvarıyorum
seni bana nasibetsin diye...
bir gün ölümü tadacaksam
senin ellerinde,
seninle ölmek istiyorum
sevgilim,-,prensesim diye...