Prensesim 1. Şiiri - Rifat Çamoğlu

Biz yalancımıydık prensesim?
Sen mi bana/ Yoksa ben mi sana yalan söyledim?
Biz ayrılamazdık ya prensesim/
Bu ayrılığa kader diyelim/ Yine yalannnn söyleyelim.

Sonbaharda çıplak ağaçların altında/
Kurumuş yaprakları çiğineyerek/
Ellerimde çiçekler,kalbimde hayaller/
Sana koşacaktım öleceğimi bilerek!

Sana söz vermiştim prensesim sana.....Sözzz...!
Gelinliğini giyip karım olacaktın.
Harabe gönlümü sen onaracaktın.
Haniii....? Hani benim çocuklarımı doğuracaktın?

Ne oldu bize? Prensesimm ne oldu sevgimize.....
Ellerimden tutup bakarken gözlerime/
Çılgınca öpüşüp,yatarken dizlerimde/
Yanlız benim için gülümsseyecektin/ Tatlııııı,tatlı.........

Onca sözler yiminler yalanmıydı?
Benim kadınım olacaktın yalan Dünya'da/
Sevişmek bir yana/ Sennn olsaydın şimdi yanımda...
Sadece iki kelime/ Göğüsünde uyumak,ölmek isterdim kollarında.!

Şimdi yanlızım anılarımızla.
Gecenin karanlığı saklıyor göz yaşlarımı.
Biliyorum/ Bir gün bırakacaksın kendini ellerin kollarına/
İşte o anda beni düşün/ Seni ne çok sevdiğimi düşün..

Unutma ki beni bulacağın adres/
Kimsesizler mezarlığı değil,,,,
Nasırlaşmış kalbinin/
Karanlık zindanlarıdır.......!