Prensese, Şiiri - Mehmet Kalay

Sihir yaratmıştın ela gözlerin ve sıcacık kalbinle,
Girmiştim isteyerek bu büyünün etkisine.

Taşımıştın sıcaklık,
Yepyeni uzaklardan.

Aklıma gelmemiş bir çok güzel şey gibi düşünemezdim kesinlikle,
Hayatıma gireceğini ve beni bu kadar etkileyebileceğini.

Şaşırtıyordun hep beni,
Gözlerindeki o parıltıyla.

Akıp giden yıllar,
Eskisinden daha acımasız olan hayat.

Bunca kargaşa içinde,
Güler yüzüne söyleyemedim, hayatımızla oynandığını.

Onur ve namus savaşıydı bu,
Kazanılması gereken.

Senin için,
Benim için.

Yaşıyoruz şimdi,
Hiç bitmeyecek bir ayrılığı.

Kaf dağının prensesisin sen!
Hoşça kal prenses, hoşça kal.

Gidiverdin bir anda,
Geldiğin gibi hayatımdan.

Seni çok,
Ama çoook Seviyorum! ...

10.07.2002 - İstanbul