Prenses ve Kurbağa Şiiri - Mehmet Onur

Sen bir prenses ben ise kurbağa..Sen büyük krallığın doruğunda şanı söhreti ben ise küçük kuyumda yalnızlığı oynadım hep yıllarca...

Senin başında hep değerli taşlar yakışıklı prensler döndü benim ise akbabalar kartallar, küçük dünyamla büyüdüm hep yıllarca..

Seni hep sevdalar sardı, beni ise yılanlar..

ve bir gün yıllarca dikatini çekmeyen bahcendeki kuyuya bakttın, o an günes aya ben ise sana tutuldum..

Küçük dünyamda öyle büyük bir yerin olduki ne dünyam nede ömrüm yetti bunu anlatmaya..

ve ben en imkansızı seçip bütün korkuları yenip pencerene kadar geldim
sen uykudaydın belkide beyaz atlı prensinleydin
ne dünya nede sen benim farkımdaydın

bir tek gökte uçan kartal biliyordu varlığımı oda aşkından değil yuvasında yemek bekliyen yavruları içindi...