Prenses Şiiri - Tuğrul Pekel

Çok düşündüm olmadı PRENSES. Yapamadım.
Ayrılığın adını sen koydum.Sensiz geçecek yaşamımda.
Dün gece son defa yazdıklarımı posta kutuna bıraktım.
Bu gün;
Uzun bir yolculuğun ilk günündeyim.
Bir dost kaybetmenin acısıyla burkulacak kalbin.
Bu gece bir diyeceğim. Bir sensiz geçecek gecelerimin ilki.
İlk defa düşünmeyeceğim neler yazacağım diye,
kalbim küt, küt atarken beklemeyeceğim yazacaklarını.
Eğer ellerini tutmuyorsam uykunun en güzel yerinde,
yüzüne düşen saçları okşar gibi yatırmıyorsam bir yana.
Coşku dolu bir yürekle başka bir bedende keşfederken dünyayı,
üzüntün olmayacak benden yana. Bel ki ara sıra aklına gelirsem,
Bir tebessüm kaplarsa yüzünü inan hatırlanmak güzel şey PRENSES.
Yalnız olmayacaksın. Uyku melekleri,
yine başucunda bekleyecek, yine uzak denizlerden selam getirecekler.

Dayanamazsam yokluğuna ara sıra gelip kapına kulağımı dayayacağım.
Ve nefes alıp verişini dinleyeceğim. Uykunun kaçtığı geceler,
hani kırlara bakan pencerenin sağ üst köşesine,
asılıp kalmış bir yıldız var ya bak o yana,
Seni hasret dolu bakışlarla bekleyeceğim. PRENSES

11-06-2006-Pazar