Prangalı mutluluğum Şiiri - Sinan Bayram

Öyle bir uzandım ki sana
inan unutmuştum yaralı olduğumu
sonra yaram sızladı
o an mutluluğum prangalara boğuldu

Öyle bir sarıldım ki sana
asırlık zincirleri kırarcasına
gelmek adına koştum sana
aşk ile düşlerken hep seni

Karanlığı gömerken soğuk maziye
gülüşünü ay ile nakşettim gönlüme
tüm namluları yokluğa çevirdim
senle boğuldum aşkın feryadına

Alev sarmaşıklarını güle çevirdim
gözyaşlarımla yeşerdi umutlar
kan uykusu yaramı avutamadı
sensiz sana boğuldum her an

Dikenleri söktüm cehennemce
yürekteki aşkla gömüldüm sana
ışığım mezar olda yar sar beni
vurgunum sana aşkın özü gibi

Bak yaram yine sızladı
kanım sen diye aktı
zindan bana sen diye baktı
tutsak olmayayım da ben ne yapayım

Ah be gülüm yüreğim yine yandı
yanarken nice eskittim cehennemi
yangınım aşkla umuttur bana sen diye
ben yanmayayım da ne yapayım söyle