Başı boş dolaşan sokak hayvanları gibiydi ipini koparmış oradan oraya savrulan ruhum……
Kaç gündür özlemine susamış aç kalmış ruhumu ruhunla doyurman için bu günde sana gelmek istiyorum gecenin zifirinde… Yanın boş mudur…. Bu zifiri günde kabul eder misin beni… Özgürlüğümü o güzel kalp kafesinin içine mahkum eder misin…
Senin o aşk mapusuna mahkum olmak istiyorum…. Sevginle bağla beni….. Bana o tatlı zincir acılığını veren aşk zincirinle prangana vur beni… Öyle doyur ki beni mapusluğuna sıkıldıkça mahkûmun olayım…
Peki şimdilik cezam bitince nereye bırakacak beni gardiyan yıldızların? ... Güneşli yalnızlığıma mı? , senin mahkumun olmam için bilinen naftalinli zamanlara mı? .... Bedenimi götürseler de gardiyan yıldızların... Geride ruhumu bırakıyorum… Sana bıraktığım bir parça ruhumla ruhunu birleştirip tamamla kendini benimle… Ne olduğundan çok ne kadar bana benzediğindir sevgin ve aşk…. Kim bilir ne kadar kalacağım ayrılıklarda senle. Nereye ne kadar gittiğim değil, sana makkumluğumda bende ne kadar kalmadığındır zor olan…. En güzel mutluluk bana senin kalbinde mahkûmun olmak… Eğer gidecek bir yerim olsaydı; bu kadar durmazdım kalbinde… Sokakları sevseydim eğer; özgürlüğümü sana hapsedip mahkumun olmazdım….
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta