Prangalar Vurmuşsun Yüreğine

Prangalar vurmuşsun yüreğine,
Kördüğüm sarmaşıklar sardırmışsın
Tam orta yerine,
Duyguların kilitli,
Umutların nafile.

Artık heyecanlandırmıyor beni
Eskisi kadar,
Ne duvardaki resmin,
Ne de telefondaki sesin.
Kapını açarsın,
Belki perdeni aralarsın diye
Sabahlamıyorum artık karşı kaldırımda
Gök yüzüne adını yazmıyorum yıldızlarla
Sabah güneşini karşılamıyorum kış ayazında
Gölgenin izini sürmek istemiyor artık adımlarım
Kısa dalgamda hüzünlü ayrılık şarkıları hiç çalmıyor.
Yorgun bedenimse yavaş yavaş kendine geliyor.

Ve sen, suskun sevgili,
Gözlerin gülmüyor artık eskisi gibi,
Sözlerinse güldürmüyor nedense,
Yüzündeki tebessüm,
Hüzün.
Gözlerindeki pırıltı,
Gözyaşın.

Dedim ya,
Prangalar vurmuşsun yüreğine,
Kördüğüm sarmaşıklar sardırmışsın…