Prangalar Şiiri - Mehmet Ali Durmuş

Ellerim bağlı
Ayaklarımda soğuk prangalar
Kırık kanatlarım
Beynimde kalıcı travmalar

Gözlerim kanlı
Söz gelimi yaşarım ben
Sözlerim vardı
Tutamamamın sebebi sen

Ellerin vardı
Ah şu tenime bir değsen
Fenerim vardı
Keşke koşu yoluma ışık tutabilsem

Denemekten yoruldum
Sahte suratlara karnım tok
Gevelemekten yoruldum
Hakikaten bir yarınım yok

Bileğimden kanlar akar
Durmaz asla travmalar
Dileğimden nâmım akar
Parlamaz artık pırlantalar

Yaşamı sevmeyin
Yaşam ölümün öncesidir
Uykuyu sevmeyin
Uyku ölümün kuzenidir