Pranga Şiiri - Muhammed Enes Akçay

Artık ağlamıyorum eskisi gibi,
Eskisi gibi özleyemiyorum da.
Artık ağlamıyorum,
Eskisi gibi üzülmüyorum da.
Keşke, diyorum...
Keşke hiç gelmeseydin de, gitmeseydin bu kadar.

Üzerinden güzellik gömleğini yırtıp attığın gece,
Yabancı olduğun günden daha yabancı geldin,
Yalancı sözlerinle dolan gözlerime.

Artık üzülmeyi bıraktım kendim için,
Sevinmeye başladım senin için.

Bu ayrılık en çok seni mutlu etmiş anladım.
Anladım, pranganmışım ben senin.
Görüyorum ki özgürsün, görüyorum, mutlu...
İşitiyorum kahkahalarını,
Kulağıma getiriyor rüzgar.
Ne diyeyim öldüğüm, ağlayanın az olsun.