Pradoks Şiiri - Mehmet Eymen Gökçe

Bahsettiklerimizin son noktaya gelmesinden korkuyorum.
Bir söz
Bir cevap
Ve bir yanılgı içinde.
Birşeylerin değişmediğini fark edince,pradoks bir duygunun içinde cebelleştiğimi gördüm.
Olup bitenleri anlamıyorum. anlamayınca susup kendime dönüyorum, acaba bir yerlerde es geçtiğim bir kaç ayrıntı mı vardır?
Ben mi görmedim
Halbuki ayna ne olduğunu net gösteriyor.
Sonra,bir an durdum, dündüm ama aynı yere geldiğimi fark ettim.
Çünkü bir kıtaya gölge ettiğimi görünce, sadece gölge ettim anladım...