“ Günaydın! Sevgili dünyam, günaydın sevgili insanlar! , günaydın! Tabiat, börtü böcek, çiçekler, ağaçlar, kuşlar ve ismini hatırlayamadığım varlıklar. Hepinizin günü aydın oldun. İçiniz mutluluk dolsun.”
Belki de mutluluğun sırları bu sözlerin ve seslenişin altında olmalı. Hayata bakış açımız. Kendimizle olan barışımız. İnsanlarla olan iletişim yöntemleri. Hitap şekli. Yüzümüzdeki gülümseme.
Ben her zaman yaşantımda, pozitif düşüncenin bizi iyi yönde etkilediğini düşünen insanlardan biriyim. Bir topluluğun içine girdiğimde, önce selam veririm. Sonra, gözlerim çevremdeki insanları tarar. Onlar kendine yakın gözleri mutlaka bulur. Başka bir şey yapmama da gerek yoktur aslında. Yüzümden gülümsemeyi eksik etmemeye çalışırım.
Bana karşı fevri bir hareket gördüğümde ise sinirlenmemek için, içimden ona kadar sayarım. O arada sinirlenmişsem bile geçecektir.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla