Pozantı Yiğitlemesi Şiiri - Dursun Özden 3

pozantı yiğitlemesi

ben bu yoldan dokuz yıl önce de geçtim
kol ağası mustafa kemal ile seni seçtim

gazi geldi, hoş geldi, müfreze toplandı
ilk yemin, ilk kıvılcım, ilk zafer: pozantı

ben kuvayı milliye neferi, yörük kızıyım
ah! bolkar çığlığı, molla kerim avazıyım

yağlı, filinta mavzere, değmesin nazar
keklik pınarında-pusuda, destan yazar

adile çavuş-kara fatma-dağ bayır gezer
kuvvacı gülekli hacca, o düşmanı sezer

yiğidi yemen’de, çanakkale’de, hem de
sevdalı-sürmeli gözler semahta, cemde

yenice'nin başı darda, varda ha, var da
yazın karboğazı üşürdü-tarsus yanar da

göç, şeker pınarı’nda mola verdi, o vakit
tan çiçeği, taç yaprağını besler, ulu çakıt

sarı keçili tingil fatma-tahtacı yanık hacca
sinanbey süvarisi burma bıyık-adil-hakça

o örsü döven çekiç ve çeliğe can veren su
göz-gez-arpacık, gülek ilk hedef, son pusu

ya erenler, el ele, el hakka verenler, yarenler
karacaoğlan, avşar dadaloğlu ile iz sürenler

o doğa neferi, ağaç eri, tahtacı beyi, başı dik
hamidiye, belemedik, biz bizi daha bilemedik

alev yeleli-rüzgar taylı, yılkı atları; korkulu rüya
ışık kanatlı süvari alayı, yörük otağı-tüten yuva

torosların bol-karı, yarı, darı, narı, sarı, farı, arı
dağlara kaçırıp, uğruna öldüğümüz, gül-baharı

içimde açan sarı çiğdem, nevruz, mor menekşe
sulandı, kırk gözelerde süzülen, kırk belikli ayşe

fedailer mustafa oldu-çay oldu-çakıt oldu çağladı
her damla akdeniz oldu-umudu kurtuluşa bağladı

ve 5 ağustos 920 yaz seherinde, pozantı garı’nda
milli yörük müfrezeleri toplandı-gazi paşa harında

‘yer demir, gök bakır’ olan, köpürüp gelen, bulut
ey memedoğlu memed, sen ince cumali’yi unut

günahkar ya da kefensiz müfreze kılıcı zülfikar
insan, utanç ya da onurla baş başa, sınav var

kuvvacı arif ile arife’nin afiyeti, dirliği, düzeni
barış dağların yüreği, her düğün sevgi şöleni

ey! dününü ve yönünü, unutan biz, önü ateş
yalan dikeni beleş, yüzü keleş, düşmana eş

tren mi yol alıyor? yoksa, toros tünelleri mi?
ulukışla’dan, adana’ya giden, insan seli mi?

takyanus da, cennet, cehennem de, burada
nerede tüterse, yörük çadırı; biz varız orada

canlar! ben bu yoldan yüz yıl önce de geçtim
ve kurtuluşun ilk yemini için pozantı’yı seçtim

dursun özden