Ne zaman düşünsem eski günleri.
İçimde bir Niğde Treni.
Seni götürür seni getirir bana.
Karlı bir sabah,
Birkaç telâşlı memur,
Lüzumsuz birkaç insan,
Eski Pozantı İstasyonunda.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
