Poyraz Yeli Şiiri - Aytuğ Sencer Yaman

Güneş yine kıskanıyor parlayan çehreni
Bir füsun belliyor seni hercai menekşeleri
Şuurlar bozguna uğruyor,ram oluyor ruhum sana
Öte alemde yok kurtulmaya yer, mukadderinle gel bana

Bir emelim var bu cihandan gitmeyen
Seni almadan mahşere gitmeyen
Bir nağmen var ki hançeriyle kalbimi yaran
Bir aşkım var ki bıçağı kemiğe dayatan

Kokladığın çiçekte,bastığın toprakta oldum
Bir ayrılık hazzı mıydı,ansızın durdum
Sırtımda hissettim poyraz yelini
Ukbama koşalım ver elini...