buz gibi ayazda
sokulmuş birbirine
temmuz güneşinde
koyun sokuluşunda
düşmeden cemre
turunç kokuları yaygın
portakal gibi güneş tepede
başımıza düşse donacak
ilkyaz muştularındayız
hava açıyor kapıyor
bir barak ezgi dilimizde
gizin izli yanında incecik
sevide duyarlılık başka
gönül kırılganlığındadır
çisildeyip durur yağmur
umut besliyoruz içimizde
aylı gecelerde çıtır ayaz
kırağıyla beyaz yaldızlar
kıpır kıpır ışık saçıyordu
ellerimizi oğarak ohlayıp
demlice tavşan kanı çay
yollarda takır takır buz
çayı içelim de gidelim
el ele tutuşarak düşmeden
serçeye bulgur kumruya buğday
köpeğe nohut tanesi gülerek
günaydınla geçerek tanışlardan
poyraz esmeseydi ne olurdu
22:33 30.08.2009 denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 31.8.2009 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/31/poyraz-esmeseydi-ne-olurdu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!