Poyraz Şiiri - Zeynel Yalman

Bir poyraz eser bazen
Şöyle kuzeyden
Şöyle adamakıllı sallayan…

Evimde
Sıcak odamda
Sobanın üstünde kestane kokusu
Yanında minder
Ucunda yastık...
Dışarıda poyraz
Adamakıllı sallar adamı
Sokak lambası oynar yerinden
Sallar adamı düşünceler
Özlemler
Çınar ağacının gölgesi gibi uzun ömürlü özlemler
Ve bir gün bir yerlerde karşılaşma umudu…
Saçlarında esen poyraz rüzgara inat
Her telini tek tek okşamak istedim umut ettiğim karşılaşma anında
Zihnime kazınmış tek karelik fotoğrafının yanında oldum
Tel tel dokundum
Belki bu hayalde adamakıllı salladı saçından esen poyraz misali
Ben kendimi adadım hayalime
Umuduma
Çınar ağacıyla birlikte yaşlandım
Umursamadım…