Poyraz Şiiri - Ömer Gümeli

Gerçekler tokat gibi yüzüne vurduğunda
Yanağımdaki nadas artığı çatlaklara su ol da
İçindeki fırtınalar durulduğunda
Küllenmiş umudunun açlığına güneşi al da
Yıkıntılarından güne filiz durduğunda
Acılardan karanlık yapmayı unuttuğunda
Avuçların yanlış ellerden kurtulduğunda
Siktiri çekip alayına
Yüzün boyu gül de
Hazan mevsimi havanı döküp
Gözlerine sürmeler çekip
Kınalan burcuyu da öyle
Neşenin kahkahalarda kaldığı durakta
Bavulsuz çık da yalınayak
Öyle gel…