Poyraz Şiiri - Poyraz Mert

POYRAZ

Bir fırtına kopuyor denizin tam ortasında Rüzgar poyraz, gök kubbe iniyor üstümüze,
Geminin dümeninde ben, battık batıyoruz.
Derken bir umut doğuyor, güneş gibi
Nasır tutmuş ellerimle sarılıyorum yelkenlere.
Tayfalarım giriyor kollarınmın altına
Ya Allah nidalarıyla.
Tam herşey yolunda derken
Biranda gözlerim karardı, sendeledim.
Dizlerimin bağı çözüldü, düşüverdim oracığa
Yanımdakiler seslendi, Kaptan! Merak etme
Bu gemi batmaz,
sen olduktan sonra.
Bir cesaret geldi birden yüreğime
Güç ver Allahım diye haykıra haykıra.
Sarıldım tekrar hayata,
Yaşlı gözlerle,
Mutlu, mesut ve sabırla.
Ardından ılık bir meltem rüzgarı esti,
Deniz duruldu, fırtına durdu.
Güneş tekrardan doğdu,
Rotamız çizildi,
Yeni umutlara, yeni sevdalara.

POYRAZ MERT.