Potpori Şiiri - Serdar Atlıbatur

Bir türkü düşer dilime
Ertesinde Çarşamba'yı sel alır
Hayallerim düşer gider o selin ardı sıra..
Sonrasında aşk olur
Suzan suzi Dicle'nin kıyısında umutsuzca oturur
Bekler beni
Saçlarıma dolan kumları temizlemek için usulca..
Bir bakarım gün gelir
Mardinkapı şen olur
Dibinde ki değirmen hasretleri öğütür..

Esmer yürekli bir çocuk geçer günlerden
Yüreğinin esmerliğini bırakır
Karlı kayın ormanında
Arar gözlerini
Bıkmadan.. Usanmadan..

Mendil eder sevdasını
İki parmağının arasında
Başı çeker deliloda, halayda..
Usulca değdirir dizini yere Ege'de
Çatal eder efelerin yüreğini..
Yakmadan, yücelterek analarınkini..

Devrildikten sonra en yüce çınarlar
Bilmediğimiz kentlerin suskunluğunda
Bir sofrada oluruz sonra tüm geride kalanlar..
Birimiz kağıt oluruz, bir diğerimiz kalem
Yazarız..
Çizeriz..
Bozarız..
Kurban oluruz mızrap tutan ellere..
Türkü diyen dillere..
Dağlara..Yollara çöllere..

Biterken düşlerimizin nakaratı
Herbir şey oluruz..
Bir biz olamayız..
Biz..