Nere gittimse seninle gittim
Kimseye bakmadım sana baktım
Üstelik birde ayağıma taktım
Sende beni kaydırma potinim
Yaşlanınca sana cila sürdüm
Seni kendime uygun gördüm
Hergün tozunu alıp sevdim
Sende beni kaydırma potinim
Bağladım seni ben kendime
Seninle girdim bende evime
Kuru yere değil koydum yerine
Sende beni kaydırma potinim
Bozulan yerini ben yaptırdım
Yüzüne iyisinden cila yaptırdım
Seni kendime taptırdım
Sende beni kaydırma potinim
Ormancım sensiz gezmiyor
Başkasını böyle üzmüyor
Başkasını görüp süzmüyor
Sende beni kaydırma potinim
12.05.2007
Elbistan
Mehmet Ali CIRIK
Kayıt Tarihi : 3.5.2010 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Cirik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/03/potinim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!