Açlıktan ağlayan bir çocuğun,
karanlıkta gözyaşı görünmez.
Delik deşik olmuş bir gocuğun,
hesabı nasıl verilir, bilinmez.
Bir şeyler yapmamız gerek,
bitirmek lazım hain düzeni.
Affeder mi bir gün felek,
potini delik çocuğu üzeni?
Çalışmalı, haykırıp durmalı;
vicdan kabullenmez başka türlüsünü.
Yoksulun sofrasını birlikte kurmalı;
birlikte söyleyip kardeşlik türküsünü,
Aradaki dağ buzdandır, bir gün eriyecek;
hep beraber koşturup eğleneceğiz sokaklarımızda.
Çocuk mutlulukla oynayıp terleyecek,
zonklayan bir mutluluk hissedeceğiz şakaklarımızda.
Kayıt Tarihi : 6.5.2020 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!