Her gün biraz daha
Bir parça daha
Çürüyorum
Eksiliyorum
Her gün üç kuruş için
cesedimi sürüklüyorum
Bu lanetli karanlık ruhu
Bir kadın için
Ölüme sattım
Ulan ölüyorum
Yetmedi mi
Duyun sesimi
Sol yanımda bir et parçası
Yirmi beş santim
yapışıp kalmış canıma
Aşk’ını da unutmuş sevdasını da
Kimi zaman adımı da unutuyorum
Öylece kalıyorum
yalın ayak dünya üzerinde
Ulan ölüyorum
Duyun sesimi
Tam dokuz yıl olacak
Dört ay yirmi altı gün sonra
Bir kadınla aynı mezara gömdüm ruhumu
Bir ceset var aranızda
Her gün konuşup,selamlaştığınız.
Korkmayın
Bir tek kendine zararı...
Duyun veya duymayın
Görmezden de gelseniz
Bir manası yok
Zamanı yuttum
Son baharımı da yaşadım
Sonrası yok
Tükendim...
Kayıt Tarihi : 11.1.2020 16:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!