Savururken postmodern firavun kanlı pençesini üzerimize,
Her sözü köhne ahlakıyla sansürlü ayrı bir küfür, ayrı bir öfke.
Bakışları tek bir insanın olmadığı hep aynı noktaya kitli,
O noktada tutuk nutkunu açan hep aynı nutuk,
Zulüm ele ayağa gelmiş ta karşımızda durur.
Elden ayaktan kesilmişlere bile acımasızca vurur,
Yer çatlasa da, gök delinse de artık acı su yağar yağmur,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta