Postacı Şiiri - Feyza Emlek Akan

Çocukluğumun bisikletli postacısı
Evimize mektuplar getirirdi
Komşumuz olan postacı
Postacının çocukları ne de mutluydular
“Bak postacı geliyor selam veriyor” şarkısını söylerdik babalarını beklerken,
Kornasından tanırdık onu
Oyundu bu bizim için
Mutlu bir oyun…
Merak ederdik, bize bugün mektup getirmiş mi diye…
bizim için bir faldı, oyundu torbasından çıkaracağı mektuplar
Bugün şanslı mıyız değil miyiz?
Birileri bizi seviyor mu ? merak ediyor mu?

Tek katlı, önünde küçük bahçesi, bahçesinde renk renk çiçekleri olan demir çitli ev
Balkonunda sıra sıra dizilip tekerlemeler söylediğimiz, fıkralar anlattığımız ev
En küçükleriydim ben
Fıkralar anlatamaz dinlerdim
Tekerlemelere de dilim dönmezdi gülüşürdük
Ne de çok severlerdi beni
Kalmadı artık o çocukluğumun postacısı, mektupları, tekerlemeleri
Onlar şimdi masal gibi anılar benim için
Acaba onları ben mi yaşadım
Yoksa tatlı bir Yeşilçam filmi miydi hatırladığım…