Postacı Şiiri - İbrahim Şahin 1

70’li yılların sonu. Bir yaz günü.. Öğle üzeri.. Harmanda düven sürüyorum..Birde baktım köy muhtarı Hüseyin Sarıtaş, yanında birkaç heyet üyesi, birde postacı kıyafeti giymiş birisi..Olayın özüne girmeden birkaç açıklama yapmam gerekiyor.. O yıllarda köylünün büyük çoğunluğu gurbete göç etmiş. Yazları 25-30 hane ama kış-yaz oturan 5-6 ev kalmıştı. Muhtarlık yapacak kimseyi bulamıyorduk. Yalvar yakar Hüseyin Abiyi muhtar yapmıştık. Kendisini de çok severim.. Yalnız biraz saf bir insandı. Bu da iyi niyetinden olsa gerek..Neyse sözü fazla uzatmayalım. Hüseyin abi bana hitaben” İbrahim’cığım bu gördüğün postacı Divriği’den gelmiş, bundan sonra mektuplarımız doğrudan köye gelecek, kapımıza teslim edilecek, ancak bunun için ev başına 100 TL. para topluyoruz, seninde vermen gerekiyor” dedi. İşin içinde mektup olunca biraz heyecanlandım. Nedenine gelince bizim köyde 3 tane İbrahim Şahin var. Sevdiklerimizden mektup gelince önce yaşlı İbrahim Şahin’lere veriliyor, O’lar mektubu bir güzel okuyorlar..Bakıyorlar ki içeriği kendilerine göre değil! En son mektup bana geliyor. Mektubun köye gelmesi de başka bir âlem O’nu da ozanımız Ali Ertekin şöyle dile getirmiş:”Yare mektup yazdım bayram puluyla Çetinkaya –Divriği’nin yoluyla, Adresim Yusuf Konuk eliyle, Alırsan mektubum durma gelesin.”Anlayacağınız bizim köyün mektupları önce Güneş istasyonuna geliyor. Orada Yusuf Konuk’ a veriliyor.. Bizim köylülerin yolu Güneş İstasyonu'na düşerse mektuplar alınıp köye getiriliyor. Fakat benim mektubun çilesi henüz bitmiyor.. 2 İbrahim Şahin’in okuması ve denetlemesinden sonra açık vaziyette mektup bana ulaşıyor! ! ! ..Bu nedenle muhtarın artık mektupların kapımıza teslim edileceğini söylemesi üzerine hemen annemden 100 TL. aldım ve muhtara verdim..Onlar diğer evleri dolaşmışlar, herkes kuzu kuzu 100’er TL.ni muhtara teslim etmiş. Yalnız bir tek amcam Hacı Şahin zorluk çıkarmış..Amcam yıllarca muhtarlık yapmış, zeki, uyanık birisidir.Postacıya “kimliğini göster” demiş.Muhtar Hüseyin Abiye” postacı olduğu söylenen şahsın elinde para tahsil edeceğine dair yazılı bir belgesi, yazılı bir emir bulunup bulunmadığını sormuş. Postacı ibraz edemeyince bu işin sakat olduğunu, izlenen yolun yanlış olduğunu, söylemiş.. Hatta postacı kıyafeti giymiş olan şahıs kapıdan çıkarken Hacı amcaya” elbet sen Divriği’ye gelirsin” diye tehdit bile etmiş. Neyse uzatmayalım bu postacı bizim köyden 2.400 lira toplamış gitmiş. Aradan aylar geçti. Ne köye postacı geliyor, ne posta hizmeti..Sonradan kendisini postacı diye tanıtan şahsın dağ köylerine gidip bu kez orman memuru olduğunu söyleyerek para topladığı ve dolandırıcılıktan yakalandığını öğrendik.. Olan bizim paralara ve benim açık mektuplarıma olmuştu! İşte bu şiir bu olay üzerine kaleme alınmıştır. İncitici ifadelerden dolayı şimdiden Hüseyin abiden özür dilerim…