İşte yine postacı göründü
Zaten tüm hasretlikler bizim mahallede.
Elinde mektup dulu
Kapıları çalar postacı
Sevinç dağıtır evlere.
Postacı kapıları
İnsanlardan iyi tanır.
Hem bütün kapıları sever
Sever ama benimkinin önünden geçerken
Biraz utanır
Çünkü eli değmedi ona
Kapım ona yabancı.
Bir gidişi var ki postacının
Ah! bilseniz ne acı...
Niçin ben böyleyim ya Râb?
Çocuklaşacağım gelir postacıyı görünce
Bir daha mektupsuz gelince
Desem ayıp olur mu bilmem
Ey postacı,postacı bir mektup satar mısın?
Kayıt Tarihi : 8.1.2006 06:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!