Posta Treni Şiiri - Muammer Çakır

Ağustosun içinde hamuru kardım
Evin demistesine tarhana serdim
Bilmem ki bu zalıma ben niye vardım
Ağlama anam hazan senin neyine
Gülüp oynasın selam söyle beyine
Dikeni avuçladım burçak yolarken
Ben zaten ağlamışım alem gülerken
Son nefesimi verip kabre girerken
Ağlama anam figan senin neyine
Çalıp söylesin selam söyle beyine
İçime kapanmışım gölgem sırdaşım
Halime görse bilmez karın kardaşım
Ocakta zehir ile kaynıyor aşım
Ağlama anam nazan senin neyine
Gönül eylesin selam söyle beyine
Allı kara yazmayı salmış yakışım
Soldu yandı çekildi gönül akışım
Gözümde fer kalmadı söndü bakışım
Ağlama anam Su-zan senin neyine
Boyu boylasın! Selam söyle beyine
Harmanın ortasında bulgur kaynattım
Dostumu güldürürken düşman söylettim
Kara yazgım kundakta gönül eylettim
Ağlama anam nişan senin neyine
Soyu soylasın selam söyle beyine
Zenginlikten dem vurdu zikri karalar
Boynuma sıralandı kara liralar
Gayrı kapanmayacak açık yaralar
Ağlama anam bu şan senin neyine
Toyu toylasın selam söyle beyine
10/08/2015