Posta Şiiri - Cumhur Karaca

/kuruşsuz laflar satılıyor yöremde
alan alıyor bana leşi kalıyor sözlerin/

posta güvercinleri yanlış adreslere yol alıyor
haberi yok yarenin olan bitenden
diline mendil bağlayıp uçuruyor kendini
ah vefasızım bilmezsin posta koyuyor dizeler
bilinir ki zarf atılmaz delikanlıya

yirmibir pare ciğer dağladın olmadı
ihanetin haine maliyeti olmadı hiç
hiçbir aşkın yalan olmadığı gibi
ah vefa/sızım hangi söz tutulmadı
biri hariç

akmadım mı gözlerimden dilime
bağlarken yok oluşluğu bedenimdeki her dilime
dağlanmadın mı ağlamadın mı
yalan mıydın
yok muydun
olmamış mıydın
ölmemiş miydim
sevmemiş miydim
ahh posta güvercinleri
inanmayan her kurşun namluda ölür
bilmez misiniz

öfke ruha zarar kendine inkar
bugün bir şapka al kendine
güneş çarpabilir belki amma güneş için değil
soluklan bir yerde titre aniden
düşün içinde ne varsa bir de geçmişten kalan aklında
sonra kuşlara at şapkanı

elinde kalan birkaç solmuşa bak
gözleri solmamıştır
harbidir
delikanlıdır
eyvallahı yoktur gölgesine bile
bırak inandığın yalanların üstü sende kalsın

şiirlerim ahhh şiirlerim
ne çok yalanmışsınız oysa
ya sen gözlerim
kafesimin içinden sırıtan yüreğim ya sen
sahi
hepiniz yalancısınız
boynuna kendi zulmünü işleyen yar
sen doğrusun şiir bozuk
neylersin

kurşunu kendine sıkar mı adam
gözlerini duayla yıkar mı
silah ele verilmişse
doğrultulmuşsa yüreğine
adam da çöker mihrap da

Cumhur Karaca