Hepimiz Franz Kafka'nın Metamorfoz Romanındaki kahraman Gregor Samsa gibi, uyandığımız bir sabah aniden olmasa da; ağır ağır birer Hamam Böceğine dönüştük!
insanlığından sıyrılmış ölü ruhlarımız; bakışlarımızı,gülüşümüzü,
sevgimizi,sözcüklerimizi metamorfoza(dönüşüm,başkalaşım) tabi tutarak, ifademizi ifadesizleştirdi..!
Ve bu posmodern ifadesizlik, Franz Kafka'nın dönemindeki Gregor Samsa'nın hamam böceğine dönüşen halinden daha iğrenç,daha tehlikeli ve engellenemez hızla bulaşan,bulaştıkça yayılan hal almıştır; tıpkı,içinde sevgi ve aşk da dahil her şeyi tüketen hayvani doyumsuzluk gibi...
Hepimiz; resim galerisinin duvarında asılı duran yağlı boya tabloda, başı olan ama yüzü siyah boya ile düz duvara dönüştürülen, modern böcekler...
Ve aslında bizler; posmodern ifadesiz gerçek ölüleriz!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta