“Poşetimi Alayım Gideyim ”Diyordu

Ocak’ın 19’u, öğlen saat 4 gibi,
Hava eksi dokuz var, açıkçası buz gibi…

Durakta beklemekteyiz, selam verdi sokuldu,
Poşet biraz yüksekte, şahsımızla konuştu…

Aklı, fikri kalmamış, bir trafik kazasıyla,
İtiraf ediyordu, mahcup davranışıyla…

Açıkça serbest deli, anladım vaziyeti,
Sıcak davranıyordu, hassastı ürkütmedi…

Poşetime göz dikti, “Poşetimi ver dedi.”
“Ver de gideyim.” dedi, üst üste ısrar etti…

Dedim al poşetini, mandalina almıştım,
8 dilim de börek, akşama ayırmıştım…

Varsın alsın istedim, Rab'bim gönderecektir,
Gerçi su böreklerim, şahsım aç gidecektir…

Evde yemeğim pişmez, ekmeğim bile yoktur,
Akşama ve sabaha, çayla iştahım çoktur…

64 yaşlarında, babam geldi aklıma,
Hastalıklar aynıydı, gelmişti hatırıma…

Verdiysem de almadı, sen nerelisin dedi,
Kırşehirliyim dedim, az biraz gülümsedi…

Şuursuz dahi olsa, dilenci sayılmazdı,
Kıyafetleri temiz, ince davranışlıydı…

Dertlerini anlattı, beyninde sorun varmış,
Çünkü konuşuyorduk, şahsımla rahatlamış…

(2011)