Abi son poşetim
Ne olursan al,al
Yalvarıyordu
Elimi bırakmıyordu
Satmak istiyordu
Elindeki poşeti
Elli lirayı
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Ben aynı görüşte değilim. Yani bayağı uyanıkmış poşetçi çocuk. Dikkat ettiniz mi, Milli piyango bileti satıcıları da aynı hikayeyi söylüyor.. ' son bilet abi bunlar, elimde son bir tane kaldı.' Ama, en azından çalışması güzel bir şey. En azından hırsızlık arsızlık yapmıyorlar... Bu sonlar hiç bitmez.. hiç...
O çocuğa helal olsun da anası babası ne yapar ben onu merak ediyorum..Hani her aile üç çocuk sahibi olmalı diyorlar ya.Heralde memlekette poşet satacak çocuk ihtiyacı var ondan olmalı..:( Bir yara ,yıllardır kanayan bir yara.
Duyarlı yüreğinize sağlık tebrikler.
Harika şiirdi haz duyarak okudum yüreginiz var kaleminiz daim olsun tebrikler
Duyarlı yüreğin, uyaran sesi gibiydi. Tebrikler Kutluyorum Sevgili Abimi.
ASLINDA YAŞAMIN GEREÇK SESİ SOKAKLARDA...
VE SOKAKALRDA ÇALIŞMAK ZORUNDA KALAN ÇOCUK GÜLÜŞLERDE....
TABİ GÜLÜŞLERİ HALA DURUYORSA...
TEBRİKLER....
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta