Portresiydi.
Portresiydi
öldü
sevgilim.
Kızgınlığı
gözlerinde volkan
sözlerinde zerre
tahkir olmayan
sevdasıydı
yakan,
gömdüm
sevgilim.
Taşkınlığına
aşkım,
sesizliği idi
korkum,
yalnız bıraktı
beni,
duvarda
portresiydi
sevgilim.
Hediyesi sen
kızım
ismin bana
vedası buse,
seni
alnıma
koydu
sevdamı
taşıdığı
yere.
Kayıt Tarihi : 14.11.2005 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)