Yılmamış öykülerin
siyah beyaz kelimelerini çiziyorum
içimde dolaşan şiire
Hiçbir şey değişmiyor satır aralarında
Bazen
Gözlerimi koyacak yer bulamıyorum gecede
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu öyle bir portre ki; seni, beni ve sanki hepimizi anlatıyor. Nasıl yorgun olmasın insan? Nasıl sarılmasın hüzünlerine? Öyle çok yük var ki omuzlarımızdan asılan... Taşımak zorunda kaldığımız. İçimizdeki o çocuk da ara sıra o gülümseyen yüzünü göstermese, halimiz yaman...
Çok güzeldi şiir. Şiir gibiydi... Kutlarım kaleminizi Zeynep Nilgün Hanım.
Selam ve sevgilerimle.
Yaşamak için
Bulutlar arasındaki hüzünleri yağmur sayıyorum.
Yorgun hayallerimi
Küçücük sevinçlerimle takas ediyorum.
nasıl anlatabilirim
İçimde düşe kalka büyüyen çocuğun
yırtık defterlerini,
Fotoğraflara sığmayan üşümelerin tenhalığını
Zamana nasıl anlatabilirim.
Biliyorum, hepimiz yorgunuz
Ve ben
akşam güneşinin tedirgin gülüşünü
Unutmuş olmalıyım.
Şiiriniz muhteşemm ama bu dizeleri kedime yakın buldum..Kaleminiz tükenmez olsun
Zeynep Hanım..Sevgilerimle...
Tekrar şiirdeyim. Grup paylaşımında yeniden okumak güzeldi.
Yaşam, zaman zaman yoruyor insanı hiç ayırdına varamadan. Beden yorgunluğu bir şekilde geçer de , ruh yorgunluğu kolay geçmez derler. Şu kısacık ömürde ne olur incinmese yürekler diyeceğim de.. O zaman hep tekdüze olmaz mıydı sevda şiirleri?... O zaman nasıl ulaşırdık bu güzel yürekten dökülen hüzün damlalarına... Çok uzunca bir sessizlikten sonra her zamanki gibi o dingin, güçlü kalemden dökülenleri okumak çok güzeldi. Kutlarım içtenlikle ve sevgimle Zeynebim... Nicelerine....
Yaşam geçmişten günümüze köprü, acılar yumağının örgüsüdür zamanda... İz düşümü ayak izleri bitti denilen sevdaların közleridir kalem ucu yangınlar, fotoğraflara sığmayan üşüme nöbetleri...
Güzel şiiri ve Zeynep Nilgün Hanımefendiyi Kutluyorum... Saygımla...
'Gözlerimi koyacak yer bulamıyorum gecede '
'Basacak yer yok düş ayrımlarımda '
'Yorgun hayallerimi
Küçücük sevinçlerimle takas ediyorum'
Bir yaşamın panoraması gibi işlenen şiirdeki benzeri imgelemelerle ne çok şey anlatmış güçlü kalemi olan şairemiz özgün söylemleriyle...
Şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım.... Saygılarımla.....
Hüzünlü şiirlerin demir aldığı rotadır ay ışığına boğulmuş sessiz geceler. hayallerin, anıların ve umutların birbiriyle yoğrulup yorgun düştüğü mekanlardır gece yarıları. Emeğinize ve yüreğinize sağlık.
Bazı büyük aşklar vardır gündüzleri yıllar yılı bile küçük dağdan aşamazken bazı küçük aşklar vardır bir gecede büyük dağlardan aşarlar ,şiiri ve şairi kutluyorum saygılar sunuyorum .
Tedirginlik unutulur mu?
Belki de alışılır daha çok..
Uzaklar akşamın olduğu yerde ise, geceleri.. Uykuyu bölen hasret sancısı gibi.. Gelir, bulur bizi..
Tedirgin eser dışarıda rüzgar.. Yağmur yağmakla yağmamak arası.. İçimizde bağdaş kurar gölgeler.. Uyanınca 'zehir gibidir' dilimiz, damağımız..
İşte bu da portre..
Sabah, aynada bakıştığımız yüz..
Ne güzeldi şiir.. Kutlarım Nilgün Hanım..
Yaşam, zaman zaman yoruyor insanı hiç ayırdına varamadan. Beden yorgunluğu bir şekilde geçer de , ruh yorgunluğu kolay geçmez derler. Şu kısacık ömürde ne olur incinmese yürekler diyeceğim de.. O zaman hep tekdüze olmaz mıydı sevda şiirleri?... O zaman nasıl ulaşırdık bu güzel yürekten dökülen hüzün damlalarına...
Çok uzunca bir sessizlikten sonra her zamanki gibi o dingin, güçlü kalemden dökülenleri okumak çok güzeldi. Kutlarım içtenlikle ve sevgimle Zeynebim... Nicelerine....
Yaşam ,yaşananların,kaçırdıklarımızın ve ıskaladıklarımızın toplamıdır.Yaşanılan zamanlara değil saltça gelecek zamanlara da övgülerimiz olur.
Bu şiiri okuduğum zaman hem geçmişiyle kıvançlanan hem de daha fazlasını yaşamayı istemesine karşın belli bir doygunluğa ulaşamadığı için üzünç içinde olan bir İç Ses görüyorum...Şiirini yazınsal göndermeler ve hatta çözümlemelerle temellendirmeler yaparak ören bu Ses'in geleceğe değgin öngörülerinde bir keyifsizlik olduğu da yadsınamıyor.
Keşke'yle kurulan tümcelerimiz olur ara sıra.Her ne değin ussal olmasa da onları kullanmaktan edemeyiz.
Keşkelerin yerini tutacak şekilde şiire sokulan dizelerde olası ve olasılık dışı durumlarıyla gelecek zamanlara doğru yürüşlerin repliklerini gördüm.Geçmişte doğru değerlendirilemeyen fırsatların şiirdeki İç Ses'i ne değin yıkyığını vd.
Değerli Şair Zeynep Nilgün bazı şiirlerinde genellikle geçmiş/şimdi /gelecek bağlamları arasındaki sürerliği dizayn ederken en yaşanmamışların yürekteki yıkımlarına da vurgu yapmaktan geri durmamıştır. Geçen zaman/gelecek zaman düzleminin öznelerinin bir 'yorgunluk' içinde olmasını bu şiirin finaline açıklayıcılık işleviyle koyması da böyle bir yeğleyişten kaynaklanmaktadır.
Evet,şiirselliği asla yadsınamayacak harika bir özeleştiri şiirindeydim,dersem yanılmış olmam.
Kutluyorum Değerli Şair Zeynep Nilgün'ü.
Nicelerine.Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta