Denize bakan bir evde yalnız bir kadın var
Oturur her gün eli şakağında, denize bakar.
Siyah saçlarının arasındaki beyazlara değer elleri
O düşüncelere daldıkça aşarmış gibi denizleri.
Düşünceler alır onu dalga dalga taşır bir yere
Böylece her gün biraz daha yaklaşır, görünmezliğe.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Denize bakan o evde ; hala yaşayan '' yalnız bir kadın '' var...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta