Portre Şiiri - Cemal Noyan Alkaya

Daha dünyayı ziyaret etmemiş iklimler yaşanıyor,
nefes almakla cezalandırlılmış şükretmeye muhtaç aciz bedenimde.

Hiç yaşanmamış anılar canlanıyor.
Doğmamış aktörler rol alıyor,
Sırça saraydan misafirhane gözlerimde.

Sarsmadan sallayan bir titreme hakim
Sevdamla tokalaşan, yazılarımı karalayan,
Ender vakitlerde gözyaşlarımla buluşan,
Yıllar devrildikçe gücüne güç katan ellerimde.

Çorak bir tarlanın cılız bereketi geziniyor
Zamanla karalama defterine dönen,
Her saniye inlmek ilmek yeni motifler işlenen,
Miladı dolmuş feri sönmüş zihnimde.

Zamansız, mekansız, manasız,
Bir o kadar da acımasız,
Kendi hatıralarına karalar bağlamış
Kelebek ömürlü düşünceler yer buluyor
Ruh halimin oyun hamuru fikirlerimde.

Ve her günün sonunda
Secde ediyor yeryüzü geceye.
Ay kolaçan ediyor dört bir yanı,
Yıldızlar kaydediyor hunharca yaşanan her anı.

Sonra yeni bir gün başlıyor güneşle;
Özgür, hür
Sanki daha saatler önce boyun eymemişçesine...