Duygularımın portresini çizmek isterdim
Boy boy, renk renk...
Bilmek isterdim:
Acaba ben kimim?
Durgunluğum coşkunluk,
Konuşmam suskunluk...
Tanımak isterdim kendimi:
Asıl portremi, benliğimi, zihnimi...
Gülerdim belki kimi zaman
Geçip portremin karşısına
Ağlardım ansızın,
Şaşardım, utanırdım,
Hayran kalırdım belki de
Bu sonsuz bir emel bende:
Ressam olmalıyım ben
En güzel duyguları çizen:
Sevgi ve güven.
(İstanbul, 1986)
Tuba KodamanoğluKayıt Tarihi : 10.10.2008 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Oscar Wilde'ın 'Dorian Gray'in Portresi' romanı beni çok etkilemişti. Okuduktan aylar sonra bir gün bu şiir ortaya çıktı: Duyguların görselleşmesi nasıl olurdu acaba? Soyuttan somuta...
Öptüm
TÜM YORUMLAR (7)