İşte sensiz bir gece portresi.
Gri kaldırımlarda kare kare taşlar,
Yalnız kaldırımlar yağmuru dinliyor.
Pencereler bile kapalı,yas tutarcasına.
Sanki haykırıyorsun,
Sessizliği,'Yeter,üzme beni yaşam! ..'
Diye haykırışın bozuyor.
Bir de gök gürültüsü...
Yaşam hastanesi tedaviden yoksun,biçare...
Çetrefil yalnızlığım izin vermiyor,
Güne kavuşmama.
O gün gittim ya hani,
Yüreceğimi sana bıraktım.
O,sende kaldı,
Nur yüzlüm,cennet gözlüm...
O gönül istemez mi a canım,
Mehtabım olasın her akşamüzeri,
Geceleri ferahlığım.
Şimdi ben anılarla ferahım.
Ay da seni yansıtıyor hala gönlümün nur'u
Sensizlik te sen,mutlulukta sensin şarkılarda.
Büyülendim cennet gözlüm,büyülendim...
Senden önce kendimdeydim,
Şimdi nerelerdeyim bilemiyorum...
Kayıt Tarihi : 30.7.2006 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Dağlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/30/portre-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!