Belleğin ve kendin Sargasso Denizi’mizdir,
Londra etrafında akıp durdun yirmi yıldır
Ve bıraktı sana şu ya da bu harcı parlak gemiler:
Düşünceleri, eski dedikoduları, her şeyin tuhaflıklarını,
Bilginin garip serenlerini ve donuk malların pahalarını.
Önemli şahsiyetler aradı seni – bulamadıklarında başkasını.
Hep ikinci oldun sen. Trajik mi?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta