Belleğin ve kendin Sargasso Denizi’mizdir,
Londra etrafında akıp durdun yirmi yıldır
Ve bıraktı sana şu ya da bu harcı parlak gemiler:
Düşünceleri, eski dedikoduları, her şeyin tuhaflıklarını,
Bilginin garip serenlerini ve donuk malların pahalarını.
Önemli şahsiyetler aradı seni – bulamadıklarında başkasını.
Hep ikinci oldun sen. Trajik mi?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta